Środowisko i walka ze zmianą klimatu
Zmiany klimatu
Działania w dziedzinie środowiska i klimatu stanowią obecnie – i będą stanowić w przyszłości – kluczowe priorytety dla UE.
Europejski Zielony Ład – pakiet inicjatyw politycznych, którego celem jest skierowanie UE na drogę transformacji ekologicznej, a ostatecznie – osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2050 r. W dokumencie, kluczową rolę spełniają szkoły, instytucje szkoleniowe oraz uniwersytety, które w ramach swoich działań aktywnie współpracują z uczniami, rodzicami i szerszą społecznością przez co mogą skutecznie wdrażać zmiany niezbędne do osiągnięcia przez Europę neutralności klimatycznej do 2050 r.
Ponadto w zaleceniu Rady w sprawie uczenia się na rzecz transformacji ekologicznej podkreślono potrzebę zapewnienia osobom uczącym się, bez względu na wiek, możliwości zdobywania wiedzy o kryzysie klimatycznym i zrównoważonym rozwoju, zarówno w ramach kształcenia formalnego, jak i pozaformalnego. W zaleceniu tym uwydatniono również potrzebę priorytetowego traktowania edukacji na rzecz transformacji ekologicznej i zrównoważonego rozwoju poczynając od programów nauczania, poprzez rozwój zawodowy edukatorów, a kończąc na budynkach, infrastrukturze i działaniach lokalnych.
Program Erasmus+ jest istotnym instrumentem do budowania wiedzy, umiejętności i postaw w zakresie zmiany klimatu oraz zapewniania wsparcia na rzecz zrównoważonego rozwoju zarówno w Unii Europejskiej, jak i poza jej granicami. Dodatkowo program Erasmus+, którego kwintesencją jest mobilność, powinien dążyć do neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla przez promowanie zrównoważonych środków transportu oraz bardziej odpowiedzialnych ekologicznie aktywności.
Kwestie środowiska i walki z globalnym ociepleniem są priorytetem horyzontalnym przy realizacji projektów Erasmus+ na lata 2021-2027. Priorytetowo traktowane są projekty ukierunkowane na rozwój kompetencji w różnych sektorach związanych z ochroną środowiska.
Program Erasmus+ zachęca również do korzystania z innowacyjnych praktyk, dzięki którym osoby uczące się, pracownicy i osoby pracujące z młodzieżą mogą realnie zarządzać zmianami (np. dot. oszczędzania zasobów, ograniczenia zużycia energii, odpadów i śladu węglowego, dokonywania wyborów na korzyść zrównoważonej żywności i mobilności). Dodatkowo priorytetowo są traktowane projekty, które – bazując na działaniach związanych z kształceniem, szkoleniem, młodzieżą i sportem – pozwalają wprowadzać zmiany w indywidualnych preferencjach, wartościach kulturowych i świadomości; które to zmiany w szerszym zakresie wspierają aktywne, długofalowe zaangażowanie w zrównoważony rozwój.
Przy planowaniu działań projektowych organizacje i uczestnicy powinni włączać ekologiczne praktyki do wszystkich elementów projektu, co powinno zachęcić wszystkie strony zaangażowane w projekt do m.in.:
-
szczegółowego omówienia kwestii związanych z ochroną środowiska;
-
zwiększenia swojej wiedzy w tym zakresie podczas realizacji projektu;
-
zastanowienia się nad działaniami lokalnymi dot. środowiska i walki ze zmianą klimatu;
-
oraz znalezienia bardziej ekologicznych sposobów realizowania swoich działań projektowych.
Platformy takie jak Europejska Platforma Edukacji Szkolnej (w tym program eTwinning) i EPALE mają za zadanie przygotować materiały pomocnicze oraz ułatwić wymianę skutecznych praktyk edukacyjnych i polityk dotyczących zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska.
Program Erasmus+ jest również skutecznym instrumentem pozwalającym dotrzeć do szerokiego grona zainteresowanych stron w społecznościach lokalnych (szkół, uniwersytetów, organizatorów kształcenia i szkolenia zawodowego, organizacji młodzieżowych i sportowych, organizacji pozarządowych, władz lokalnych i regionalnych, organizacji społeczeństwa obywatelskiego itp.), które w dalszej kolejności mogą stać się aktywnymi promotorami wdrożenia neutralności klimatycznej do 2050 r.