Ważne, ciekawe, interesujące – co się u nas dzieje

treść strony

Queer w mniejszym mieście – reportaż #EfektErasmusa

Bartosz i Natalia dorastali blisko siebie – on w Radomiu, ona w pobliskiej Jedlni-Letnisku – ale ich doświadczenia były zupełnie różne. Po latach ich drogi znów się przecięły i wspólnie stworzyli projekt, który opowiada o queerowym dorastaniu poza wielkimi miastami. Dziś wspólnie działają na rzecz młodych osób queerowych, które – tak jak kiedyś oni – szukają miejsca dla siebie w Polsce poza wielkimi miastami. Ich opowieść to historia o wstydzie i sile, o sztuce, która potrafi maskować i odsłaniać, oraz o tym, że zmiana może zacząć się nawet w najmniejszej gminie.

  • Projekt „Haften” – wyszywana opowieść o queerowej codzienności

    fot. Anna Liminowicz/FRSE

  • Bartosz Jakubowski

    fot. Anna Liminowicz/FRSE

  • Natalia Różańska

    fot. Anna Liminowicz/FRSE

  • Bartosz i jego praca prezentowana na wystawie

    fot. Anna Liminowicz/FRSE

  • Jedlnia-Letnisko

    fot. Anna Liminowicz/FRSE

  • Radom

    fot. Anna Liminowicz/FRSE

  • Tęczowa flaga – symbol równości i różnorodności

    fot. Anna Liminowicz/FRSE

W dużych miastach od lat 90. działają organizacje LGBTQ+, które organizują wydarzenia, a także funkcjonują gejowskie kluby, kawiarnie, sauny. Nic dziwnego, że osoby nieheteronormatywne szybko przeprowadzają się tam, gdzie mogą czuć się swobodniej. Bartosz też wyjechał z Radomia, jak tylko skończył 18 lat. Do Warszawy, zaocznie studiował fotografię w Poznaniu. W Radomiu kontakt z innymi gejami był możliwy tylko w ukryciu, przez portale randkowe. To też było dla niego trudne – moment zetknięcia z kimś podobnym, ale tylko w kontekście seksualnym. Brakowało miejsc, w których jest przestrzeń na inne relacje.

Natalia z kolei dorastała w Jedlni-Letnisku – podradomskiej miejscowości, która miastem stała się dopiero dwa lata temu. Chodziła do wiejskiej podstawówki, a do liceum w Radomiu. Nie miała świadomości, że w jej otoczeniu żyją osoby LGBTQ+. Kontakt z osobą nieheteronormatywną miała chyba tylko raz. Wyprowadziła się z domu w wieku 18 lat – do Danii studiować zarządzanie. Zaskoczyło ją, że tam lesbijki trzymają się na ulicy za ręce i nikt nie zwraca na to uwagi. Uważała się za osobę tolerancyjną, jednak dopiero w Danii zrozumiała, jak naprawdę wygląda życie osób LGBTQ+ w otwartym społeczeństwie.

Drogi Natalii i Bartosza przecięły się 15 lat później, kiedy oboje powrócili do domów. On przyjechał podczas pandemii, ona kilka lat wcześniej wróciła z Danii, żeby w Jedlni-Letnisku prowadzić europejską fundację My Future. Pomaga ona młodym osobom w wieku 15-20 lat w rozwoju kompetencji ważnych na rynku pracy. Dziesięcioro wolontariuszy współprowadzi różne warsztaty w międzynarodowym środowisku – z pracy w grupie, komunikacji czy autoprezentacji.

W ramach działań fundacji powstał projekt „Haften”, realizowany w ramach programu Erasmus+. Ta wyszywana opowieść o queerowej codzienności stworzyła przestrzeń dialogu dla osób LGBTQ+ z Polski i Portugalii. Celem było wspólne przyjrzenie się doświadczeniom queerfobii oraz opracowanie strategii komunikacji z decydentami, by lepiej zrozumieli sytuację tej społeczności.

Centralnym punktem projektu była wystawa fotograficzna autorstwa Bartosza Jakubowskiego. Zaprezentowano na niej 10 czarno-białych portretów osób, które doświadczyły dyskryminacji ze względu na swoją orientację. Fotografie wydrukowano na jedwabiu, a twarze portretowanych pokryto kolorowym haftem, nawiązującym do lokalnych tradycji regionów, z których pochodzą. Haft symbolizuje zarówno piękno kultury, jak i presję społeczną zmuszającą do ukrywania tożsamości.

Pełną historię poznacie na Onet.pl!

Przeczytaj reportaż

Cykl reportaży „#EfektErasmusa – historie, które inspirują” powstaje w ramach współpracy FRSE i portalu Onet.pl. Pokazujemy w ten sposób, jak edukacja, sport, wolontariat czy międzynarodowa mobilność realnie zmieniają życie ludzi w całej Europie.

Więcej informacji